คำศัพท์ทางประวัติศาสตร์
1. เงินศึกษาพลี คือ เงินที่เก็บจากชายฉกรรจ์
อายุระหว่าง 18-60 ปี คนละ 1-3 บาท เพื่อบำรุงการศึกษาภาคบังคับตามพ.ร.บ.ประถมศึกษา พ.ศ.2464 เงินศึกษาพลีเก็บมาจนถึงสมัยร.7 แล้วยกเลิกในปี
พ.ศ.2473
2. จิ้มก้อง คือ การค้าระบบบรรณาการ เป็นการเจริญทางพระราชไมตรีกับจักรพรรดิจีน
โดยส่งเครื่องราชบรรณาการไปถวาย
เพื่อขอรับเอาสถานะและเป็นใบเบิกทางอำนวยความสะดวกในการติดต่อค้าขายกับจีน
ไม่ให้ถูกขุนนางจีนกีดกั้น
3. นโยบายสนลู่ลม คือ นโยบายโอนอ่อนตามความต้องการของมหาอำนาจ ซึ่งเห็นได้จากการที่ร.5 ทรงยอมสละดินแดนบางส่วนให้อังกฤษและฝรั่งเศส
ซึ่งเป็นการสละส่วนน้อยเพื่อรักษาส่วนใหญ่ไว้
4. พระคลังข้างที่ คือ
หน่วยงานที่รับผิดชอบเกี่ยวกับพระราชทรัพย์ส่วนพระองค์ของพระมหากษัตริย์
รวมทั้งกิจการที่เกี่ยวกับการลงทุนทางเศรษฐกิจ ปัจจุบัน เรียกว่า
สำนักงานทรัพย์สินส่วนพระมหากษัตริย์
5. พัทธยา คือ ทรัพย์สินที่ยึดหรือริบเป็นของหลวง รวมถึงบ่าวไพร่ของผู้กระทำผิด
การยึดทรัพย์นั้นเรียกว่า ริบราชบาตร
6. สมุดปกขาว คือ พระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่7 ที่ทรงตอบโต้คณะรัฐมนตรีและไม่ยอมรับเค้าโครงเศรษฐกิจของนายปรีดี พนมยงค์
7. หลวงยกกระบัตร คือ ตำแหน่งข้าราชการในสังกัดกรมวังที่มีมาตั้งแต่สมัยอยุธยา
มีหน้าที่เป็น “ผู้ตรวจราชการ” คือออกไปสอดส่องดูแลการปฏิบัติงานของเจ้าเมือง
ปัจจุบันตำแหน่งนี้เทียบได้กับพนักงานอัยการ
8. ขบวนการสวาเทสิ คือ แนวคิดของท่านมหาตมะ
คานธีที่ให้ชาวอินเดียเลิกใช้สินค้าของตะวันตกและหันมาใช้สินค้าของอินเดียเอง
โดยเฉพาะอุตสาหกรรมทอผ้า
9. นิติธรรมนิยม หรือฟาเจีย เกิดขึ้นในปลายราชวงศ์โจว
มีแนวคิดว่าโดยธรรมชาตินั้นมนุษย์เลว ต้องมีกฎหมายที่รุนแรงควบคุม
10. สัตยาเคราะห์ คือ วิธีการต่อต้านลัทธิจักรวรรดินิยมด้วยสันติวิธี นำโดยท่านมหาตมะ
คานธี ซึ่งเป็นการยึดมั่นในสัจจะ
การมีจิตใจเข้มแข็งที่จะฟันฝ่าอุปสรรคต่างๆโดยไม่หวาดหวั่น
ขณะเดียวกันก็ต้องมีจิตใจสุภาพอ่อนน้อม ถ่อมตัวด้วย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น