คำศัพท์ทางภูมิศาสตร์
1. การพัฒนาที่ยั่งยืน คือ การใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างประหยัดและมีประสิทธิภาพมากที่สุด
เพื่อสงวนไว้ให้คนรุ่นหลังได้มีโอกาสใช้ต่อไป
2. กีเซอร์ คือ น้ำพุร้อนที่มีก๊าซและไอน้ำพุ่งขึ้นมา
เช่น กีเซอร์ที่อุทยานแห่งชาติเยลโลสโตนในสหรัฐอเมริกา ไวรัสกีเซอร์ที่นิวซีแลนด์
3. ที่ราบลูกฟูก คือ ที่ราบซึ่งมีเนินเขาเตี้ยๆ
สลับไม่ราบทั้งหมด เช่น ที่ราบภาคกลางตอนบนเป็นเขตที่ราบลูกฟูก
คือเป็นเนินเขาสลับกับที่ราบ
4. ทะเลอาณาเขต คือ น่านน้ำระหว่างรัฐชายฝั่งกับทะเลหลวงหรือน่านน้ำสากล
ซึ่งถือว่าอยู่ในอำนาจการปกครองของรัฐชายฝั่งนั้น
ปัจจุบันกำหนดให้ทะเลอาณาเขตอยู่ห่างจากรัฐชายฝั่งไม่เกิน 12 ไมล์ทะเล
5. แผนที่โคโรเพลท คือ แผนที่แสดงลักษณะทางประชากรเฉลี่ยของพื้นที่แต่ละหน่วย
โดยใช้สีเป็นสัญลักษณ์ เช่น ความหนาแน่นของประชากรในเมืองA มากกว่า เมืองB สีที่ใช้ก็จะเข้มกว่า
6. ร่องน้ำลึก คือ ร่องน้ำที่มีความต่อเนื่องกันในแม่น้ำ
โดยเป็นร่องน้ำที่ลึกที่สุด
7. ลมข้าวเบา คือ ลมที่พัดในช่วงต้นฤดูหนาว (ก.ย.-พ.ย.) มีลมเย็นพัดจากตอนบนลงไปตามลุ่มน้ำเจ้าพระยา
เพราะตอนบนของภาคมีอากาศเย็นและความกดอากาศสูงกว่าอากาศเหนือพื้นน้ำอ่าวไทย
8. เลิสส์ คือ ที่ราบดินเลิสส์หรือที่ราบดินลมหอบ เช่น
ที่ราบในเขตทุ่งหญ้าปัมปัสในประเทศอาร์เจนตินา ที่ราบดินลมหอบสีเหลืองบริเวณลุ่มแม่น้ำฮวงโห
9. ฮอร์สต์ คือ พื้นที่ส่วนที่ยกสูงขึ้น ซึ่งอาจเป็นที่ราบสูงหรือภูเขาบล็อก
เช่น เทือกเขาเซียราเนวาดาในสเปน, เทือกเขาแบล็กฟอร์เรสในเยอรมันตอนใต้
10. เอกนคร คือ เมืองใหญ่อันดับ1 ของประเทศ ที่มีจำนวนประชากรแตกต่างจากเมืองในอันดับรองลงไปอย่างเห็นได้ชัด
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น